Het laatste weekend van mijn verblijf in Frankrijk ben ik bij mijn gastfamilie in Nantes. Pakweg zes weken van tevoren verdiep ik me in de reismogelijkheden. Dat blijkt geen overbodige luxe. De Franse Spoorwegen hanteren namelijk flexibele tarieven!
lees verder …
Bij de Voedselbank zie je veel alleenstaande vrouwen, vaak met één tot drie kinderen. Ook mensen met een te klein pensioen, omdat ze tijdens hun werkende leven niet genoeg hebben opgebouwd. Het gemiddelde opleidingsniveau is niet hoog. Veel klanten hebben een trits aan lichamelijke klachten. Soms door hun levensstijl, soms door ongelukken.
lees verder …
Ik raak aan de praat met vrijwilliger Edwyge. Ik ben geen liefhebber van spijkerbroeken maar de hare ziet er mooi uit. Verder: lekkere oranje trui, kek bloesje eronder. Ik observeer haar mooie bril. “Heb jij meerdere brillen? Had ik wel, maar ben net geopereerd aan staar, dus voorlopig blijft het bij deze.” Ik heb mijn evenknie op kledinggebied gevonden.
lees verder …
Fietsen doen ze hier niet zo heel veel, behalve als het wielrennen heet. Anders gezegd, onze fiets is ons vervoersmiddel, in Frankrijk is het een sport.
De lente begint door te breken en ineens zie je overal mannen en vrouwen in fietskleding op hun racefietsen. En… de wedstrijden gaan van start.
lees verder …