Kékélia – mijn gastvrouw – heeft niet altijd zo geheten. In 1974 is haar naam veranderd.
Weg met de Fransen
De toenmalige president van Togo wil alle banden met Frankrijk verbreken en meer authenticiteit uitstralen. Weg met al die Franse invloeden en de Franse cultuur. Dat begint met de verandering van zijn naam. Zijn Franse naam Étienne wordt Gnassingbé. Niemand in de regering wil achterblijven en iedereen om hem heen verandert ook zijn naam. Het gaat zelfs zo ver dat de regering de hele bevolking verplicht zijn of haar naam om te zetten in de Togolese versie.
Lichtgevende namen
Alle namen die licht uitstralen zoals Lucie, Lucien(ne), Lucille en Luc worden Kékéli. Kékélia studeert Spaans indertijd en weet dat vrouwennamen en -woorden op een A eindigen en voegt een A toe aan haar naam. “Anders weet je het verschil niet tussen een man en een vrouw”, geeft ze aan. “Ik ben de enige in Togo die zo heet. Alleen mijn nichtje in Atlanta heeft nu de precies dezelfde naam. “
Mijn gastvrouw Kékélia heette ooit Lucie
In Togo is je geboortedag je tweede naam. “Alblanvi” staat voor ‘op dinsdag geboren’. De “vi” staat voor kleintje. Kortom: Licht, Kleine dinsdag!
In Togo nog altijd Lucie
Bij haar thuis in Togo noemen ze haar nog altijd Lucie. In feite gebruikt iedereen thuis de oorspronkelijke Christelijke namen. Puur uit gewoonte.
Kékélia heeft via Facebook een oude klasgenoot teruggevonden. Sinds enkele weken wordt hier heftig heen en weer geschreven en getelefoneerd. Allebei zijn ze vrijgezel! Ik zie hier in ieder geval digitaal een romance ontstaan. Binnenkort zien ze elkaar in levende lijve. Na vijftig jaar! Voor hem is Kékélia ook nog altijd Lucie.