Als inwoner bent van de metropool Montpellier heb je recht op een pas, die je kortingen geeft op allerlei zaken, zoals je zwembadabonnement, musea en nog wat zo van die dingen.
Wat ik niet voor elkaar krijg bij de TAM (het OV in Montpellier) gaat zonder enige moeite bij de plaatselijke mairie. Even een pasfoto maken bij supermarkt Intermarché en gaan met die banaan. Mijn contract met Anne-Marie en mijn paspoort blijken meer dan voldoende om die pas te krijgen.
Papieren folders
Als we daar zijn, pakt Anne-Marie de plaatselijke plattegrond en diverse folders van buslijnen. Eerlijk gezegd, gebruik ik er ook eentje. Al is het maar om een beetje een idee te krijgen waar ik ben en waar ik heen kan gaan.
Anne-Maries man, Marinus, kijkt alleen TV. Een laptop, een smartphone? Daar doet hij niet aan. Als zij de deur uitgaat, hangt ze hem wel een ouderwets mobiel apparaat om zijn hals. Voor het geval dat…
Woordenboek
Zij pakt ook liever het woordenboek dan dat zij op een vertaalapp kijkt. Zo’n papieren woordenboek lijkt mij ook wel wat voor de verandering, maar na een half uur heb ik er schoon genoeg van. Wat duurt dat lang voordat je iets hebt gevonden. En alternatieven zoeken is een stuk lastiger, laat staan dat je hele zinnen wilt vertalen.
Zij heeft net zoals ik ChatGTP op haar telefoon staan maar piekert er niet over om dat te gebruiken. Eerlijk? In ben nog in de nadenkfase. Wel scrabbelt Anne-Marie graag op haar computer. Ook weet ze de weg op Whatsapp, maar het moet niet veel ingewikkelder worden dan dat.
Kortom: ze zijn niet erg à jour (up-to-date) qua moderne middelen.
Is het mogelijk om te fietsen daar in de buurt Erica? Niet te veel heuvel op heuvel af?
Anders zou dat nog een optie zijn om jezelf te verplaatsen naar de stad. Een zoveelste hands fiets is toch wel te koop ergens?
Succes en veel plezier.
Daar wordt aan gewerkt Marijke. Het is wel nogal heuvelachtig… de fiets staat bijna klaar voor gebruik, dus één dezer dagen ga ik dat zeker proberen.