Een ijsjesmonster, dat ben ik. In Nederland weet ik in elke stad een goede ijssalon te vinden of had ik die al bij een eerder bezoek gespot.
Dus nu ook op jacht in Montpellier. In vergelijking met dat retedure ijsje van Alain Ducasse in Parijs, is het hier veel beter toeven.
Drie verschillende ijssalons heb ik uitgeprobeerd in de afgelopen weken. Laten we het zo zeggen: het is maar goed dat ik niet dagelijks in de stad ben.
Bijzondere smaken
Ze hebben soms heel bijzondere smaken hier. Ik had al een keer elders een foto genomen om dat te illustreren. Dat genoegen smaak ik wederom in Montpellier zelf.
Kokos met lychee, sesamijs. Ook zie ik dropijs (voor een volgende keer?), maar het beste ijs tot dusver is bij de derde ijssalon. Deze Italiaanse glacier ligt zij aan zij met die van Häagen Daz. Een merk dat ik thuis ook vaak in de vriezer heb liggen.
IJsje als bloem
Zoals altijd kun je kiezen uit een hoorntje of een bakje. Ik ben erg van de hoorntjes, maar in deze hitte is een bakje beter. Het ijs smelt onder je handen vandaan en een besmeurde blouse is zo gebeurd. Het leuke is wel dat ze in deze ijssalon een soort bloem maken van het ijsje in een hoorntje. Mijn keuze valt op een goddelijke donkere chocolade, amarantijs (dat is iets met grote kersen) en een mascarpone met vijgen. Zo, dit is lekker zeg!! Zó romig, zo smakelijk. Ik word er helemaal blij van. Deze ijssalon staat meteen op nummer één.
IJsjes in de vriezer
Anne-Marie weet intussen dat ik ijs lekker vindt. Ik plaag haar telkens als ik haar vertel dat ik een ijsje ga scoren. Heeft de schat een doos lekkere Häagen Daz voor me gekocht. Ik moet het wel beneden in de vriezer leggen, want “Ik ben er dol op, maar moet het gewoonweg niet eten. Maar dat betekent niet dat anderen het niet mogen snoepen.”