Nee toch? Het is niet waar? Mijn fiets is weg. De tramconducteur had me nog gewaarschuwd toen ik de fiets de eerste keer bij de tramhalte stalde.
Bewaakt parkeren
Bij de tramhalte is een Véloparc, waar je je fiets veilig kunt stallen tegen betaling. Lijkt me een goed plan. Ik aarzel nog tussen een dagkaart of toch maar meteen een maandkaart. Ik besluit tot de dagkaart; eerst even uit te proberen. Ik betaal. Nu nog de QR-code downloaden… De internetverbinding is heel zwak bij deze halte en het downloaden mislukt. Dan maar de fiets vast aan de buitenkant van het Véloparc gebouwtje dat uit stalen buizen bestaat.
Zo staat de fiets vast aan de BUITENkant van het Véloparc
Veilig?
Ik vraag aan de tramconducteur of die fiets wel veilig staat. “Zeker niet, ze stelen hier als de raven. Maar”, zegt hij, “als je die fiets goed vastzet, in het zicht van de camera’s dan loop je minder risico.” Dat doe ik dan maar. Echt een keuze heb ik niet.
Bij terugkomst staat de fiets nog keurig op dezelfde plek. Opgelucht haal ik adem. Ik vertel het verhaal aan Anne-Marie en zij zegt “wie wil er nou zo’n oude fiets stelen. Ik zou me geen zorgen maken.”
En zo reis ik regelmatig op en neer en mijn ijzeren ros wacht iedere keer trouw op me. Tot vandaag.
Wat ik vreesde, is gebeurd. De fiets staat er niet meer. Maar wie schetst mijn verbazing? De fiets staat IN het Véloparc hok. Wel zonder slot. Hoe komt die daar nu?
Op hetzelfde moment komt een schoolmeisje aangelopen dat het hok in wil. “Mag ik even mee?” Ik leg de situatie uit.
Doorgeknipt
Komen we in het hok, staat haar fiets daar ook zonder slot. Ze laat me zien dat je het hok binnen kunt zonder kaartje. De deur werkt niet naar behoren. Waarschijnlijk hebben de dieven dat ook gezien. We kijken nog eens rond en ik zie nog één of twee doorgeknipte sloten op de grond liggen. “Het lijkt er wel of een paar van die schooiers er lol in hebben gehad om de stalen koorden van de sloten door te knippen. Kennelijk gaat het hen niet om de fietsen!” We filosoferen er nog een beetje op door en dan stap ik op mijn fiets. “En ze hebben ook nog eens mijn knijpers meegenomen. Die knijpers waarmee ik mijn rok vastzet.” We wensen elkaar une bonne soirée en ik rijd zonder slot en zonder wasknijpers op de fiets naar huis.
Nieuw fietsslot
Een nieuw, zwaar fietsslot met veiligheidscriterium 8 uit 10 zit nu achterop mijn bagagedrager. De fiets wordt met voorband en al goed vastgezet, binnenin het Véloparc hok. Helemaal veilig is dat niet, want de deur werkt nog steeds niet naar behoren. Anders gezegd, iedereen die het weet, kan erin. ’s Avonds staat de fiets nog zoet op dezelfde plek, in dezelfde staat. Laten we hopen dat dit de volgende keren ook het geval zal zijn.