Zwemmen is mijn grote liefhebberij. Om diverse redenen. Het is een sport die ik leuk vind; daarnaast is het heel goed voor mijn artrose. Artrose is een gegeven als je ouder wordt.
Bij mij zit het ongeveer overal, maar vooral bij de nek is het vaak pijnlijk en zelfs misselijkmakend. Zwemmen helpt mij enorm om alles uit te rekken en na een zwembeurt van ongeveer ¾ uur voel ik me een stuk beter en op goede dagen zelfs zo fris als een hoentje.
Ik zie zo slecht zonder bril
Het is een sport om op vakantie een zwembad te zoeken, dus één van de eerste vragen is: “is er een zwembad in de buurt?” De dag na mijn aankomst rijd ik meteen met vader en zoon mee. In een nieuwe omgeving ben ik altijd wat onwennig, dus als het muntensysteem van de kluisjes niet goed werkt, raak ik lichtelijk in paniek. Vooral omdat ik zonder bril zo slecht zie en mijn Frans nog wat onbeholpen is. Met enige hulp van een mevrouw krijg ik het vastgelopen kluisje aan de gang. Enne, het zwemmen daar is helemaal top in dat nagelnieuwe bad.
Mijn zwemuitrusting. Verschillende brillen voor als ik weer eens wat kwijtraak.
Franse bureaucratie?
De dag daarop gaan Peggy en ik naar zwembad numéro 2, waar ik zelf met het openbaar vervoer gemakkelijk kan komen. Om de kaart met korting van het zwembad te kunnen bemachtigen moet je bewijzen dat je in Nantes metropool woont, wordt ons gezegd. De volgende dag presenteer ik me met alle papieren, zegt een andere functionaris dat die korting alleen geldt voor Nantes zelf. Niks geen metropool. Stelletje bureaucraten. Op mijn volgende vraag “wanneer is het een rustige tijd om te zwemmen”, is het antwoord. “Ach mevrouw, het is hier altijd heel stil. “Pas de soucis”. Maak je geen zorgen!” Vervolgens moet ik in dat enorme zwembad om een plekje vechten. Na 3/4 uur zwakt het af en heb ik ineens een baan voor mij alleen, waar daarvoor zeker tien man zwom en natuurlijk niemand in hetzelfde tempo. Het is ook overal hetzelfde.
Kalverstraat in het water
Door de stakingen in het OV, rijdt de rechtstreekse tramtrein niet of heel onregelmatig. Mijn zwemkaart geeft me recht op entree bij een aantal zwembaden. Dus probeer ik zwembad numéro 3, dat een stuk makkelijker te bereiken is. Ik vond het al druk in het tweede zwembad , maar in dit zwembad is het een soort Kalverstraat in het water.
Efficiënt gebruik warmte
Bovendien is het water warmer. Het is een enorm complex waar ook geschaatst kan worden. De afvoering van die warmte – of zoiets – gebruiken ze weer om het zwembad op te warmen. Efficiënt maar te warm naar mijn smaak. Ik probeer dat zwembad nog een keer of twee en kies dan toch weer voor zwembad numéro 2. Het is qua verbinding echt heel onhandig nu de rechtstreeks tramtrein zo hapert, maar ik ben daar veel meer op mijn gemak.
Zo zwem ik al een aantal weken 4 keer per week en dat voelt heel erg goed.
