Heel lang al spreek ik ontzettend graag Frans. Wat houd ik toch van deze taal!
De laatste twintig jaar volg ik af en toe cursussen. Praten in een klasje met andere Nederlanders die redelijk Frans spreken, vind ik zo langzamerhand een verspilling van mijn tijd. Die maken dezelfde fouten als ik. Of erger. Dus nu volg ik privé conversatielessen, zodat ik echt wat leer. Eén keer per twee weken.
Maar goed, vorig jaar na de laatste zomervakantie in Frankrijk besloot ik dat het tijd werd mijn droom na te jagen. Beter Frans leren in Frankrijk zelf. Et voilà, nu ben ik in Nantes, 6 weken lang.
Bij de Fransen thuis
Bij de Fransen thuis hè, niet ergens op een anoniem appartement. De hele dag Frans om me heen, niet alleen bij de bakker of slager.
De idee is om zo dus dagelijks mee te draaien in het huishouden en al doende mijn Frans te perfectioneren. Gelukkig spreek ik de taal behoorlijk goed, maar ik mis de finesses en maak ongetwijfeld fouten die ik gewoonweg niet meer wil maken. Perfectionisme kun je het gerust noemen. Daarnaast is het prettig als je helemaal zonder nadenken je zinnen kunt formeren, een heel verhaal kunt vertellen. Zelfs als het over het pensioenstelsel gaat!