Omstreeks half 6 kom ik binnen. Veel rumoer in de leefruimte. Vader en zoon en mama een beetje aan de zijkant zijn in gesprek via Zoom. Ze spreken iemand over de toekomstige studie van zoon Eli. Dochter Cassandre zit met koptelefoon op zoet aan de keukentafel iets op haar tablet te doen.
Halverwege het gesprek wordt Cassandre de kamer uitgestuurd omdat zij weer gaat zoomen met haar lerares Engels. Dan wordt het wel erg een zooitje zo alles bij elkaar. Mijn kamer grenst aan de woonkamer en ik volg het allemaal een beetje op een afstand.
Na pakweg een half uur is het gesprek afgelopen en iedereen vliegt de kamer uit. Pa Lysian weer aan het werk, ma Peggy heeft een klant voor pilatesles, zoonlief gaat sporten. Hij heeft wat moeite om weg te komen omdat van alles zoek is. Uiteindelijk slaat hij de buitendeur dicht en de stilte daalt neer in het huis.
Van een storm terug naar de luwte
Wat een storm, nu weer in de luwte. Ik vermoed dat het vaak zo in gezinnen gaat, maar ik heb nooit een gezin gehad, Het dichtste bij kwam die acht jaar met huurders toen ik nog in Zaandam woonde.
Huiswerk wordt ook in de woonkamer gemaakt, inclusief overhoringen. Dan moet ik echt uit de buurt blijven en geen vragen stellen, maar ik begrijp alle stille hints snel.
Kortom: een heel nieuwe beleving, dit gezinsleven. Het bevalt me uitstekend.