Bij deze voedselbank staan 120 huishoudens ingeschreven, op een bevolking van ca. 21.500 in dit deel van Frankrijk, Maine Coeur de Sarthe. Een huishouden kan bestaan uit één persoon een stel of een heel gezin, met één of meer kinderen.
Hoe werkt de voedselbank hier?
- Drie dagen in de week komen klanten op afspraak hun boodschappen doen. Op sommige dagen is de voedselbank de hele dag open, op andere dagen alleen ’s middags of ’s ochtends.
- Mensen die geen vervoer hebben en ver weg wonen, worden opgehaald. Door Rémy, de man met de cowboyhoed.
Rémy haalt de klanten op die zelf geen vervoer hebben.
- Op donderdagmiddag bellen vrijwilligers naar klanten die zelf niet kunnen komen om te vragen welke boodschappen zij wensen te ontvangen.
- Op vrijdagochtend worden de boodschappen bij deze mensen thuisgebracht.
Voorheen werd meer aan huis bezorgd, maar sinds een tijdje halen ze meer klanten over om naar de voedselbank zelf te komen. “Ze vereenzamen anders; het is nodig dat ze meer onder de mensen komen. Bovendien kunnen ze zelf zien wat er te koop is en beter hun keuze bepalen dan via de telefoon. Bij het wachten op hun beurt drinken ze een kopje koffie en maken ze een praatje.”
Klanten komen op afspraak
Klanten druppelen binnen. Klanten heten hier ‘bénéficiaires’ (begunstigden). Ze hebben allen een vaste afspraak die per week wordt gemaakt. Verzorgde vrouwen met make-up en nette haren. Maar ook veel tandeloze bekjes of monden waar een deel van de (soms al rottende) tanden nog in staat. Geen geld voor de tandarts, echte armoe!
Allemaal Fransen, maar ook volbloed Fransen met namen met een van oorsprong meer Oost-Europees karakter. Twee Oekraïners komen de voedselbank binnenwandelen. Ik herken ze al van de vorige keer. Eén tengere donkerharige vrouw, die goed Frans spreekt en geweldig lange nepnagels heeft en haar blondharige, uit de kluiten gewassen vriendin. Aan haar Frans te horen, woont die laatste waarschijnlijk hier pas.
Wat mag je kopen?
Het is de bedoeling dat een klant wordt begeleid bij de aankoop. De gezinsgrootte en soorten producten heeft te maken met wat men mag kopen. Ook speelt de aanwezigheid van producten soms een rol. Soms mag je bijvoorbeeld maar één rol WC-papier meenemen dan die twee waar je gewoonlijk recht op hebt.
De eerste vraag is: “Wat heb je in gedachten?” We beginnen bij de groenten. Vlees is er vaak mondjesmaat. Fransen hechten erg aan hun vlees, dus dat wringt soms. De bedoeling is om ze dan warm te maken voor meer groenten. Niet onbelangrijk want veel hangt tegen de uiterste verkoopdatum aan. Daarom wordt de groente nog wel eens bewerkt, in de zin dat oude bladeren bijvoorbeeld van de prei of de witlof wordt gesloopt, zodat de groente er weer fris uitziet. Sommige groenten belanden op de composthoop. Die zijn al gestorven.
Wij zijn altijd bezig met ons haar
Een grote mevrouw met een boezempartij die eigenlijk om een grotere BH vraagt, is dol op prei. Ze kijkt verlekkerd naar de hoeveelheid die ze in haar winkelmandje mag stoppen. “Alleenstaande moeder met twee kinderen”, vertelt ze. Ik complimenteer haar met haar geweldige krullenkop. De volgende keer dat ik haar zie, heeft ze prachtige krullen in een muts gestopt. Ze is bezig om haar haar in te weven, eventueel met extensies. ‘Work in progress’, dus nog even verstopt. Ik vertel haar dat ik net een documentaire heb gezien van drie jonge zusjes die hun hart aan atletiek hebben verloren. De documentaire bestrijkt vele jaren en elke keer hebben die meisjes weer een ander kapsel: glad, gekruld, lang, kort, met extensies op hun hoofd, naast hun hoofd. Kortom, alle varianten die je maar kunt bedenken. Ze herkent het beeld onmiddellijk “We zijn altijd bezig met ons haar.”
Alle groenten worden in één keer gewogen. Het toiletpapier dat je hier ziet wordt apart gewogen met andere huishoudelijke artikelen.
Afrekenen bij de kassa
Puur vanwege de efficiëntie gaan alle groenten bij elkaar in één bak en worden ze gewogen. Ook verzorgingsproducten en schoonmaakspullen worden gewogen. Andere producten worden per stuk gescand en per gewicht afgerekend. Hoe dat verder in zijn werk gaat, komt een volgende keer aan bod.
