Ben ik nou zo arrogant dat ik denk ik zo goed Frans spreek? Bij de Alliance Française vinden ze me te goed voor de gevorderdenklas. Mijn twee recente Franse leraren gaven en geven me complimenten. Als ik in Frankrijk ben, ontsnapt er ook wel eens een compliment uit een Franse mond. Ik voel me ook tamelijk op mijn gemak in de Franse taal. En elke keer als Hein om een woord vraagt, weet ik dat ook zo op te lepelen. Dan denk je toch dat je het echt wat kunt.
lees verder … →

De zitkamer in mijn Franse onderkomen is enorm, ik schat zo’n 50 m2 – het blijkt zelfs 60m2 te zijn -, maar hier speelt zich dan ook alles af.

De woonkamer is woonkamer, annex keuken, annex eettafel, annex nog een eettafel voor bezoek, annex zithoek met grote TV, annex kleine zithoek met grote houtkachel, die geweldig veel warmte kan genereren.
lees verder … →

Daar sta je dan. Te wachten op een trein die niet komt. De dag ervoor was ik voorbereid. Geen openbaar vervoer in verband met demonstraties, stakingen en dat allemaal als protest tegen de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd. Let wel van 62 naar 64!

Wanneer komt de volgende trein dan wel?

lees verder … →

Zigzaggend  dalen Hein en ik in vijf dagen af naar Nantes. Via Leuven, Reims en Tours.

Klassieke Chinese restaurants ken je ze nog? Misschien in onze kleinere dorpen, maar dan heb je het wel gehad. In België en Frankrijk bloeien ze volop. We slaan ze toch maar over. Slechte maaltijden zitten nog in mijn hoofd en voor mijn gevoel nog in mijn maag.
lees verder … →